ឪពុកនិងកូនស្រី៖ ភាគទី១ - ហេតុដែលបណ្តាលអោយមានការសរសេររឿងនេះឡើង

 ឪពុកនិងកូនស្រី៖

ភាគទី១: ហេតុដែលបណ្តាលអោយមានការសរសេររឿងនេះឡើង

តាមពិតទៅ ខ្ញុំគឺជាបុគ្គលម្នាក់ដែលចូលចិត្តសសេរ (សរសេរជាភាសារខ្មែរ មិនដែលចូលចិត្តសរសេរជាភាសាអង់គ្លេសឡើយ ព្រោះខ្សោយអង់គ្លេស) ហើយតែងតែបង្ហើរអារម្មណ៍និងមនោសញ្ចេតនារបស់ខ្ញុំតាមរយៈសំណេរខ្លីដែលរៀបរាប់អំពីព្រឹត្តិការណ៍ ទស្សនៈ និងបទពិសោធន៏នានាទាក់ទងទៅនឹងសង្គម និងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំពិតជាមិនចូលចិត្តសរសេរតាមកុំព្យូទ័រទេ បើទោះជា typing skill ជាភាសាខ្មែររបស់ខ្ញុំស្ថិតក្នុងកម្រិតខ្ពស់ក៏ដោយ ក៏ខ្ញុំនៅតែចូលចិត្តសសេរក្នុង note នៅក្នុងទូរស័ព្ទនានារបស់ខ្ញុំ។ សសេរក្នុងទូរស័ព្ទ បើទោះបីវារាងយឺតបន្តិចមែន ប៉ុន្តែខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាចូលចិត្តសរសេរតាមវា ព្រោះខ្ញុំអាចបត់បែនរាងកាយដ៏ធាត់កន្ទ្រេលរបស់ខ្ញុំទៅតាមស្ថានភាពនានាដែលខ្ញុំយល់ថាវាមានភាពងាយស្រួល ហើយទៀតសោត ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ កម្រិតនៃការសរសេរតាមទូរស័ព្ទរបស់ខ្ញុំកាន់តែមានភាពប្រសើរជាលំដាប់។

ថ្ងៃមួយនៅក្នុងដំណើរត្រឡប់មកពីក្រសួងពាណិជ្ជកម្មវិញ ខ្ញុំនិងប្អូនស្រីម្នាក់រួមទាំងតៃកុងឡានបាន បានជជែកគ្នាអំពីបទពិសោធន៏នៃការចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាកូន។ យើងបានផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៍ពីគ្នាជាច្រើន ហើយបន្តពីនោះខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំគួរតែសរសេរចែកតម្លែកអំពីបទពិសោធន៏នៃការចិញ្ចឹមកូនរបស់តាមជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្ញុំគ្រាន់ទុកជាចំណេះដឹង បើសិនជាលោកអ្នកគិតថាវាល្អហើយអាចជួយលោកអ្នកបាន។ ខ្ញុំដឹងថាវាគ្រាន់តែជាបទពិសោធន៏របស់ខ្ញុំប៉ុណ្ណោះ ម្លោះហើយវាអាចនឹងគ្មានឥទ្ធិពលទៅលើលោកអ្នកឡើយ ព្រោះជីវិតយើងខុសប្លែកកពីគ្នាជានិច្ច។ ម្យ៉ាងទៀតការសរសេរនេះគឺក្នុងគោលបំណងរៀបរាប់រម្លឹកអំពីអនុស្សាវរីយ៍រវាងខ្ញុំនិងកូនស្រីទាំងពីររបស់ខ្ញុំ ដើម្បីគ្រាន់ទុកអោយនាងអាន នៅពេលដែលនាងធំឡើង ព្រោះថា #មនុស្សស្លាបើនឹងអនុស្សាវរីយ៍ ហើយដើម្បីអោយអនុស្សាវរីយ៍មានការចងចាំបានល្អនោះ នោះការសសេរគឺពិតជាអាចអោយមនុស្សមានការចងចាំបានល្អ។

សូមអោយមគ្គផលពីស្នាដៃនេះបានដល់លោកពុក អ្នកម្តាយបងប្អូន កូនស្រីទាំងពីររបស់ខ្ញុំ មិតភក្តិ មាមីង ជនរួមជាតិទាំងអស់។

ភ្នំពេញ ថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំ២០២០ វេលាម៉ោង11:54 នាទី នៅហាងកាហ្វេធីបារ។

គីនី